MÜCADELE

 "Son gayretiyle çabaladı,artık gücü tükenmişti. Fiziksel değişimini tamamlaması için bu son çaba şarttı. Uçsuz bucaksız ovalara, renk renk çiçeklere ulaşmanın tek yolu, bu kozadan sıyrılmaktı.Denedi. Ve kozadan başını çıkartmayı başardı; fakat dışarısı çok ama çok soğuktu, üstelik heryer yemyeşil olmalıyken, beyaz renge boyanmıştı. Şaşırdı, bocaladı henüz anlayamamıştı;

Ne yazık ki kelebek kozasından, kış mevsiminde çıkmıştı!"

Bu hikayede büyük çabalarla, uykusuzluklarla hedefi için çalışıp; zamanı gelmeden sonuca ulaşan bir kelebeğin hüznü var..
Günümüzde hepimizin başına en azından bir defa gelmiştir çabalarımızın sonuçsuz kalması, yahut hiç gerek kalmadığında gerçekleşmesi..
Üstelik hepimiz bir kelebek kadar zayıf yaratılmadık. Fakat azmimiz onunki kadar bile değil.

Doğada herşey mücadele içindedir:

Kuş iseniz uçmayı öğrenene kadar uçmaktan bihaber olursunuz.
Vahşi kedilerin arasında bir ceylansanız, korkmadan bir yudum su içemez, hep tetikte olursunuz.
Balık olarak doğduysanız eğer, sudan başka yerde yaşayamaz ve başka bir yerde güvenli olamazsınız.
Gibi gibi..

Peki ya insan için mücadele neden bu kadar zor ve yorucu??
Neden pes etmeye bu kadar hevesli?
Halbuki ağaçlar budandıkça büyür.
Kendi başına bırakılan tohumlar, ya yeşeremez ya da verimli olmaz!

Çok çabaladın, yoruldun, belki de gücün kalmadı. Ama bak geldiğin nokta başladığın noktadan epey uzakta.
Önüne bak!
Geçmişte oyalanma. "Geçmiş geçmişti" de!
Buraya kadar okudukların geçmişte kaldı.
Bu cümleden sonrası senin için gelecek!!