YORGUNUM

 Yorgunum...

Nereden estiğini bilmediğim rüzgar savuruyor beni.
Yalpalıyorum...
Ha düştüm, ha düşeceğim.
Korkuyorum..
Karanlıktan değil; yanlızlıktan. Yoldan değil; yolun sonundan. Sabırla biter mi bu yol, korkuyorum.
Umutsuz değilim. Sanki tükendim. Say ki silindim..
Dedim ya umutsuz değilim; sadece yorgunum, hem de çok oldukça çok..
Uyansam bir kabustan uyanırcasına, korkunç bir düşten sıçrarcasına..
Uyansam ve unutsam herşeyi.
Yeniden bir rüzgar esiyor. Düşmekten korkuyorum, düşüp kalkamamaktan.
Kelimeler bile titriyor elimin altında. Harfler birbirinden kaçıyor sanki..
Bulamıyorum kabusumu anlatacak kelimeyi, lügatim nâçar kalıyor.
Yanlış anlaşılmasın umutsuz asla değilim. Yalnızca çok yorgunum.
Daha yazmak istese de gönlüm,
Kalemim yorgun...
Harflerim yorgun..
Ben yorgunum...

Yorumlar

  1. Ümidin her daim var olsun kalemin bedenin güç bulsun seni sevenler her daim yanında 💜💜💜

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ❤️mevla bizi birbirimizden, hepimizi yolundan ayırmasın

      Sil
  2. Ağlattın beni kuzum yaa sen çok güclüsün Rabbim bu dünyanıda ahiretini engüzelinden nasip eylesin yüreği güzelim

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

RÜZGAR

UNUTMA

ÖRTÜ..