DEĞİŞİM

 İnsan,yaşadığı hayatı inancı beller.

Yaşadıği gibi inanır ve onun getirilerine göre davranır.

Kendi penceresinden dışarıya sağır olur. Mevsim onun penceresinde yaz mı?..
O zaman hayat hep yaz mevsimidir.Kışa uyanan kimse yoktur.
Parmakları soğuktan tutuşanlar da...
Kar mı?
O sadece yaz yağmurlarını biler.
Hani bulutların birbirlerine sarılıp yeryüzüne içlerini döktükleri yagmurları.

Bir tırtıl için dünyası kozası kadardır.
Ta ki uyanana kadar.
Uyandığında tırtıl olarak bildiği her şey değişmistir.
Adı bile...Fiziksel değişimi ismini de esir almıştir.
Uyanmıştır ama bir daha tırtıl olamayacaktır.
Hadi tırtıl için uyanışın adı kelebek oldu.

Peki ya insan için?
Uyuduğu bu gaflet uykusu onu nereye uyandırır?
Uyandığında değişen tek şey suret sahnesinin gercek olan haliyle değiştirilmesi olacak.
İnsan aynı insan ruhuyla...
Yalnızca gercek güç sahibi karşısında,
o çok bildiği kibri yanında olmayacak...