ZAMAN

 Zamanı kalmadı ömrünün..

Belki bir ikindilik vaktin var, belki bir selamlık hatrın..

Doğdupun hergün doyman gerekirken dünyaya,tok kaldın ukbaya..

Gözlerini açtığın an,kapatmakla birdi.

İnsan bir kapıdan girip, ötekinden çıkandı mesela..

Yolcuydu;vuslatı hiç görülmeyeneydi.lezzetlerin hiç bitmediği,cefanın unutulduğu sefa diyarınaydı yolculuğu.

Deryalar,ummanlar vaat edilmişken bize damlayla yetindik.Bir zerre suya kandık.Dünya oyuncaktı ve biz oyunlara daldık.

Kapattık kalbimizin kapılarını,anahtarı elimizdeydi.Döndük sırtımızı doğruya yalanlara kaçtık koşar adım...

İsyanlar sırtımızda kambur, günahlar sevaplarımıza memur...

Kalmadı vakti ömrünün belki bir ikindilik zamanın belki bir selamlık hatrın...