VAKİT SABAH

 Gökyüzü senin görebildiğin kadar mı?

Nihayeti olan gözlerin sonsuzluğu bilir mi?

Ufka takılmış aklım.. Kaçıyorum dünyadan, nereye sığınsam?!

Bir ezan sesi tutuyor kalbimden. Maddelere bulanmış insanlarla arama perde.. Fersah fersah uzaklaşıyorum.

Beni sarmalayacak huzurun muhtacıyım.


Vakit; sabaha bir dem.. Alacakaranlıktan sıyrılıyor gönlüm...

Saydam bir aydınlığın habercisi, ılık bir esinti yüzüme dokunuyor. .

Kelebeklerde uyanır mı bu vakitte?

Bir kuş sesi muhabbete başlıyor.

Güller, hicapla serilmiş yeryüzüne, bağrında saklı kalmış bülbülün gözyaşları..


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

RÜZGAR

UNUTMA

ÖRTÜ..