RÜZGAR
Bir rüzgar olsam.. Tek başına ve özgür! Doğan güneşi ilk ben selamlasam. Ardından al düşmüş kirazları, boş salıncakları ve umutla uçurulan uçurtmaları sallasam. Uğuldayarak çıksam tepelere. Durmadan masmavi göklere. Hiç yorulmadan, hafif ve özgür. Soluk almadan varsam en zirveye. Sonra bıraksam kendimi, çıglık çığlağa insem yeryüzüne Ardından dolaşsam kırları Çiğdemleri, gelincikleri pıtrakları. Yel deseler adıma rüzgar deseler, sakındırsalar terli çocukları benden. Hiç fırtına olmadan kızmadan sakince essem. Adıma masallar şiirler yazılsa. İnsanlardan dinlesem hikayemi. Bir akşam üzeri Nefes almadan çıksam gökyüzüne. Özgür. Güçlü. Bir başına, Hep sevdiğim şehri seyretsem...