Kuytu

Nerede bıraktım kendimi? Gülen gözleri mi, taşkın coşkumu, çocuksu düşleri mi? Ne vakit unuttum, ne vakit kapattım kalbi mi? Gecenin karanlığı üzerine çökmüş, leylim yâhut leylâ! Mecnun'u nâkıs bırakan senmişsin meğer leylâ! Bilenler der ki; Güzel değilmişsin, ama avaredir, sarhoştur görmez gözü senden başka! Ben nerdeyim, kimleyim kimim ben? Acıma şahittir gözyaşlarım. Onlar da yok halbuki şimdi. Ne kaldı bende kamburumdan başka. Sitem etmem hakkım yok bilirim, susar gönül, kanar yaram, dolaşır birbirine kelamlar bundan sonra! Tükettim işte, bitti! Nasıl getireyim az önceyi? Herşeyi sen yaptın leylim! Dur artık savurma, mahvetme ne olur, Bak kalmadı ardında bir sevenin, bir mecnunun LEYLÂ!